Viyana Filarmoni Orkestrası, 1 Ocak 2012 tarihinde Müzik Dostları Derneği'nin Altın Salonu'nda verdiği geleneksel 'Yeni Yıl Konseri'nde 'Leylim Ley' çaldı mı çalmadı mı? Geçtiğimiz hafta, sosyal medya dâhil çeşitli platformlarda üzerine spekülasyon yapılan konulardan biri de buydu. Hemen herkes kulaktan dolma bilgilerle, Viyana Filarmoni'nin adet olduğu üzere valsler, polkalar çaldığı yeni yıl konserinde Zülfü Livaneli'nin 'Leylim Ley'ini de çaldığını sandı durdu. Görüşü alınan Livaneli, 'Bu icranın kendisi için de sürpriz olduğunu, haber verilseydi daha iyi olacağını' söyleyip eklemiş: 'Viyana Filarmoni'nin yorumunu ilk kez duydum. Daha önce duysaydım izin vermezdim. Arabesk gibi çalmışlar. İbrahim Tatlıses yorumlayabilir, o onun üslubu. Fakat, Viyana Filarmoni'nin bu yorumu yanlış.' Okuyunca gülsem mi ağlasam mı bilemedim! Livaneli gibi ciddi bir müzik adamı işin aslını astarını araştırmadan neden böyle demeçler verir ki? Hâlbuki olayın özü şu: Viyana Filarmoni Orkestrası'nın Yeni Yıl Konseri'nin TV yayınını onlarca ülkeye servis eden ORF Televizyonu, konserde verilen arayı fırsat bilip, Avusturya ve Viyana'yı tanıtan görüntüler eşliğinde hafif müzikler yayınlar. Bu yılki konser arası gösteri için The Philharmonic grubu seçilmişti. Beşi Viyana Filarmoni, biri Berlin Filarmoni, biri de dışarıdan katılan piyanistin oluşturduğu bu yedi kişilik oda müziği topluluğu, Werner Boote'nin yönettiği 'Havada Müzik' (Musik in der Luft) adlı küçük ve son derece yaratıcı bir gösteri sundu, dünya üzerindeki on milyonlarca insana. Boote, müziğin tinselliğinden etkilenip Viyana semalarında uçmaya başlayan şehir insanlarını konu alan bu gösteriyi, Rene Magritte'nin 'Golconde' adı tablosuna bakarken tasarladığını söylüyor. Şostakoviç'in ünlü 'Vals'inden Rodrigo'nun 'Aranjuez'ine kadar pek çok ünlü ezginin arzı endam ettiği bu estetik potpuride bir bölüm de 'Oryantal Süit' adıyla doğu ezgilerine ayrılmıştı. İşte tam burada, The Philharmonics üyeleri yalnızca 'Leylim Ley'i çalmakla kalmadı, 'Çadırımın üstüne şıp dedi damladı' ve 'Kasap Havası'nı da özgün aranjmanlarla seslendirdi. Şaşırtıcı ve bizleri elbette mutlu etmesi muhtemel bir görsel ve işitsel şovdu bu. Medyatik bir yanıltmaya kurban gittiğini düşündüğüm Livaneli'nin, her yıl ağırlıklı olarak, Strauss ailesinin valsleriyle polkalarının resm-i geçidine dönüşen ve Avusturya kültürüne dâhil olmayan pek az şeyin yer almasına müsaade edilen bu şovda 'Leylim Ley'in senfonik versiyonu'nun çalınması ihtimalini düşünebilmiş olmasına pek şaşırdım doğrusu. Haberlerde geçen bir ayrıntıya daha takıldım. Livaneli'nin eserlerinin senfonik versiyonlarını seslendiren orkestralar arasında Berlin Filarmoni de sayılmış ki bu bilgi doğru değil. Almanya'nın saygın orkestralarından Deutsches (Alman) Senfoni Orkestrası, Berlin Filarmoni'nin konserlerini verdiği Philharmonie adlı salonda 28 Kasım 2008 tarihinde Leo Hussain yönetiminde seslendirmişti Livaneli'nin senfoni orkestrasına uyarlanan popüler eserlerini. Bunların, Türk kamuoyunun, parayla eser çaldırmanın mümkün olmadığı prestijli senfonik orkestraları yakından takip etmemesini fırsat bilerek girişilen dezenformasyon faaliyetleri olduğuna inanmak istemiyorum ama bu tip örnekler iyi niyetimi muhafaza etmemi her geçen gün zorlaştırıyor.

Serhan Bali / Radikal Gazetesi, 11.01.2012