26.01.2013

Paylaş:

Richard Strauss'un bu yapıtı, dinleyiciye ulaşması en zor, bir bütün halinde sunulması en güç yapıtlarının başında geliyor olmalı. Bugüne kadar birçok seslendirilişinde veya kaydını dinlerken esere ulaşmakta güçlük çekmiştim ve sevememiştim, ama rahatlıkla söyleyebilirim ki bu, dinlediğim en güzel 2-3 yorumdan birisi ve muhteşem bir konser kaydı başarısı. Kaydın en büyük erdemi, konser kayıtlarının sıradanlaştığı, her konserin kaydedilip CD'sinin pazarlanmaya çalışıldığı günümüz trendlerinde, çok ciddi bir çalışmanın ve detaylı bir analizin ürünü olduğunu belli etmesi. Eserdeki ani ruh hali değişimleri ustaca yorumlanmış. Tüm büyük crescendo pasajlarda güçlü bir ifade ve tam kıvamında, geciktirilmiş patlamalar var. Orkestranın ağaç üflemelileri hem renk dolu, hem de orkestra içinde sürekli olarak kendilerini belli ederek eseri sürüklüyorlar. Eserin tam ortasında yer alan 'Zirvede' başlıklı kritik bölümde trombonların otoriterliği 'Fırtına ve İniş'te tüm orkestranın bütünlüğü ve konserde dahi olsalar kontrolü kaybetmeden müthiş müzikal bir doğa betimlemesi yapmalarındaki başarı takdire şayan. Eserde çok değişik tasvirler var; tüm bunların bütünlük içinde ortaya çıkabilmesinde en büyük pay şefin olmalı, diye düşünmemek imkânsız. Diğer yanda her bölümde, orkestranın ayrı bir yönüne hayran oluyor insan. Son zamanlarda yayımlanan en heyecan verici orkestral kayıtlarından biri…