17.11.2013

Paylaş:

Bugüne kadar yaptığı kayıtlardan, özellikle de Liszt ve Chopin resital programlarından pek etkilenmediğim Alice Sara Ott'un bu konser kaydı en azından kısmen farklı. Önce kötü kısmından başlamak gerekirse: Ott'un seslendirdiği Schubert'in D850 Re majör Sonatı güzel bir Schubert yorumu değil. İlk bölümde tekrarlanan akorlarla ne yapacağını bilemeyen Ott, hantallaşmaya mani olmamış ve eserdeki tempo ilişkilerini de çözememiş. Özellikle ikinci bölümde klasik Schubert tempolarına giderken, eserdeki daha hareketli ifadeyi kaçırmış. Üçüncü bölümde trionun kontrastının yetersiz kaldığını, son bölümde ise kendi içindeki ruh dalgalanmalarının dinleyiciye geçmediğini görüyoruz. Marş motifleri fazla askeri ve hiddetli, lirik pasajlar anlamsızca çocuksu... Ott'un Schubert'i güzel çalabilmesi için bestecinin dünyasına uzun bir yolculuk yapması gerekiyor. Buna karşılık Mussorgski'nin St. Petersburg konser yorumunda Ott aradığı besteciyi bulmuş gibi. Ağırlıklı olarak müzikal değil virtüozik olan sanatçı, buradaki izlenimci anlatımı sürükleyebiliyor. Yorumun tabii ki zaafları var, mesela finalde fazla forte çalışıyla bir hayal kırıklığı yaratıyorsa da, eserin gelişimindeki renkleri ve piyanoya hakimiyeti, özellikle de bir konser esnasında hayranlık uyandıracak tarzda. Teknik olarak Gnomus ile Samuel Goldenberg ve Schmuyle gibi pasajlardaki artikülasyon ve ton hakimiyeti çok başarılı. Katakomb'larda tam Rus ekolünden bir yürüyüş hissi yakalamış, hiçbir eleştiri getirmek mümkün değil. Alice Sara Ott'un kendini geliştirdiği ve ilerideki kayıtlarının daha ilgi çekeceği ortada.