Akiko Suwanai, Aya İrini'nin büyülü atmosferinde arşesini kemanının tellerine dokundurduğunda enstrümanı coşkuyla 'ben bir Stradivarius'um' diye haykırdı. Sanatçı, müthiş yeteneği ve yorum gücüyle Stradivarius'un hakkını veriyordu. Saint-Saëns'ın 3. Keman Konçertosu, sanatçının arşesinden ve Stradivarius'un bağrından çıkan olağanüstü seslerle dinleyicileri büyüledi. Aynı zamanda virtüöz bir piyanist ve orgcu olan büyük besteci Saint-Saëns'ın bu güzel konçertosunu anlatmak gereği duymuyorum. Çünkü bestecinin engin yaratıcılığını ve yumuşak melodilerle bezenmiş zarif yapıtlarını klasik müzik dinleyicileri çok iyi biliyorlar.  

 

Ben hem Akiko'yu,  hem de muhteşem kemanını anlatmak istiyorum; Akiko çok güzel bir kadın ve parlak bir kariyeri var. Enstrümanı ise bir zamanlar en büyük keman virtüözlerinden Jascha Heifetz'e ait olan 1714 yılı yapımı 'Dolphin' Stradivarius. Bu kadar güzel ve kusursuz bir kemanla sahneye çıkmak, bir virtüöz için hiç kuşkusuz büyük bir şans. Sanatçının kariyerine gelince, gerçekten de şapka çıkarılacak düzeyde. Birkaç başlıkla özetlemek istiyorum: Suwanai, 1990 Çaykovski Yarışması Birinciliğinin yanı sıra çok sayıda uluslararası ödülün de sahibi. Beş kıtada da büyük ilgi toplayan konserler gerçekleştirmiş. Halen dünyanın en ünlü şefleri ve orkestraları ile çalışıyor.  

 

2012-2013 sezonuna böyle bir virtüözü dinleyerek girmek dinleyicilerimiz için büyük bir şanstı. Akiko'ya eşlik eden ise, bizim yeri yurdu olmayan, 'göçebe' orkestramız İDSO… Daha önce de defalarca yazdım, hiçbir ülkede böyle ortada bırakılmış bir orkestra yoktur. AKM üç yıldır kapalı olduğu için İDSO'yu bu yıl da değişik mekânlarda izlemek zorunda kalacağız. Konserin başarılı şefi, Andrew Greenwood'du, diğer eserler ise Şostakoviç'in Festival Uvertürü ve Haçaturyan'ın ünlü Spartaküs bale müziğinden seçmelerdi. Klasik müzik dinleyicileri nitelikli ve coşkulu bir konser izlemenin mutluluğunu tattı.  

 

BİFO'dan bir başka 'Carmina Burana'   

 

BİFO'nun açılış konseri her zamanki gibi tıklım tıklımdı. Orkestra her geçen yıl çıtasını daha da yükseğe çıkarıyor ve artık toplama bir orkestra olmaktan çıkarak nitelikli, kişilikli bir orkestra olma çizgisini yakaladı. Bu çok büyük bir başarı. Sanırım dünyada da bir eşi yoktur. Gördüğüm kadarıyla bu başarıdaki en büyük pay Türkiye'ye geldiğinden beri ciddi, özverili çalışmaları ve ortaya koyduğu geniş vizyonu ile şef Sascha Goetzel'e ait. Bunları yazarken BİFO'yu kuran ve belli bir olgunluğa taşıdıktan sonra genç şefe teslim eden Gürer Aykal'ın adını saygıyla anmak gerekir.  

 

BİFO, Sacha Goetzel yönetiminde öyle bir Carmina Burana çıkardı ki, konser bitimde izleyiciler tarafından dakikalarca coşkuyla alkışlandı. Böylesine yüksek volümlü alkışlar sanatçıların bütün yorgunluğunu alıp götürür. Dev kantat bittiğinde bu mutluluğu sanatçıların gözlerinde görmek izleyicileri de sevindirdi. Konserin solistleri soprano Nazlı Deniz Boran, kontrtenor Vasili Koroşev ve bariton Eralp Kıyıcı, eserin mükemmelliğini tamamladılar. Üç solist de büyük beğeni topladılar. Bu düzeyde bir Carmina Burana'nın yaratılmasında orkestranın yanında Kültür ve Turizm Bakanlığı Devlet Çoksesli Korosu ile Borusan Çocuk Korosu'nun katkıları da büyüktü.   

 

Carmina Burana dev bir kantat... Carl Orff'un tüm dünyada sık sık çalınan bu sevilen, eşsiz yapıtının kusursuz bir şekilde seslendirilebilmesi, orkestra, solistler ve koronun mükemmel bir uyum içerisinde olmasına bağlıdır. BİFO, bu başarıyı açılış konserinde eksiksiz bir şekilde ortaya koydu. Bütün sanatçıları kutlamak bir müziksever olarak benim de boynumun borcudur. Orkestraya, koro sanatçılarına, konserin solistlerine ve Şef Sacha Goetzel'e teşekkür ederken bütün izleyicilerin duygularına da tercüman olduğuma inanıyorum.

 

Tufan Türenç