Daha çok opera ve bale yapıtlarıyla tanınan Çetin Işıközlü (d.1939), bugüne kadar beş opera, iki bale, bir oratoryo, üç senfonik eser,  dört konçerto ile küçük ölçekli çeşitli parçalar yazdı. Ayrıca bir marşı ve bir piyano metodu bulunan  Işıközlü, Hacettepe ADK'nın yanısıra Bilkent'te de öğretmenlik yaptığı yıllarda, Dalkılıç'ın da hocasıydı. Bu iki isim 'Yukarı Fırat Ezgileri'nde buluştu. Işıközlü, yaklaşık üç yıl kadar önce, müzik yaşamının uzunluğu dikkate alındığında hayli geç kalmış da olsa, türkülerimize eğilmeye başladı. Şan ve orkestra için 'Şu Fırat'ın Suyu Akar Serindir'i besteledi. Sonra bunun piyano versiyonunu hazırladı.  

Hande Dalkılıç bu piyano parçasını çok beğenip repertuarına alınca, öteki sekiz türkünün de piyano versiyonunu hazırlamaya başlayan Işıközlü'nün her biri Elazığ'dan Erzincan ve Erzurum'a kadar uzanan yöredeki çoğu anonim türküler üzerindeki çalışması tamamlanınca 'Yukarı Fırat Ezgileri' albümü doğdu. Besteci bu çalışmayı 'Doğu-Batı kültür ve sanat buluşması' olarak tanımlıyor. Albüm şu türkülerden oluşuyor :  Şu Fıratın Suyu Akar Serindir,  Dağlar Dağımdır Benim,  Sarı Gelin,  Pınar Başından Bulanır,  Hafomun Evi Kaya Başında,  Ne Ağlarsın Benim Zülfü Siyahım, Gitme Durnam Gitme,  Hüseynik'ten Çıktım Şeher Yoluna,  Haydar - On Dört Bin Yıl Gezdim.  Yukarı Fırat Ezgileri'ni 26 Aralık akşamı Ankara Radyosu Stüdyo Konseri'nde dinledim. Belki siz de Radyo-3'ten yapılan naklen yayını izlemişsinizdir. Dalkılıç zarif sahnesiyle Türk yapıtlarındaki becerisini birleştirerek, türkülerin ruhundaki hüznü başarıyla yansıttı. Türküleri dinlerken 'Keşke Işıközlü türkülerimize daha önceleri eğilseymiş' diye düşünmekten kendimi alamadım.

Şefik Kahramankaptan // 26.12.2013 // Yansımalar